یکی بود یکی نبود

به نام یگانه آفریننده هستی 

یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود غیر از خدای مهربون هیچکی نبود . یه روزی یه جایی یه کسی دلش خیلی گرفته بود . نمیدونست چرا خدای رنگین کمونها خدای مهربونی ها دیگه صداشو , صدای آرزوهاشو نمیشنوه با نه میشنوه جواب نمیده ... مگه خدا جون چی ازت خواستم ؟؟؟ تو که بزرگی ,تو که کریمی , تو که مهربونی چرا به من و علی یه بچه نمیدی ؟ چرا ؟؟؟............ دلش گرفته بود دستاش یه سمت آسمونا نگاش خیس و بارونی لباش مملو از دعا اما نشد که نشد , یک سال , دوسال نه یه ذره بیشتر گذشت اما انگار خدا هنوز نمی خواست جواب بده ... یه روزی از روزهای خدا دلش خیلییییییییییییییییییییییییی گرفته بود بی حوصله یه گوشه ای  نشسته یود و با خودش کلنجار می رفت , نکنه گناهی کردم , نکنه اینقدری بزرگ بود که خدا باهام قهره حالا چیکار کنم , اگه باهام قهر باشه ؟! اگه آشتی نکنه چیکار کنم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ تو همین فکرا بود که دستشو برد سمت کنترل تلویزبون و روشنش کرد وقی صدای روضه شنید تازه متوجه شد که شهادت امام حسن (ع) تلویزیون داشت بقیع و نشون می داد یهو یه صدایی همه وجودشو پر کرد صدای شکستن قلبش بود اینقدری گریه کرد که سبک شد انگار دیگه آرزویی نداشت حس میکرد ایندفه خدا صداشو شنیده .... روزها گذشت ٢  ماه گذشت وقتی رفت دکتر ,خانم دکتر بهش گفت حالا دیگه یه نی نی تو شکمته ,وقتی این و شنید نتونست جلوی سرازیر شدن اشکاشو بگیره خوشحال بود که خدا هنوز دوستش داشت و باهاش آشتی بود .آره امیرعباس مامان از اون روز تا حالا ٤ ماه میگذره و الان شما ٤ ماه تو شکم مامان جا خوش کردی روزها یکی یکی پشت سر هم میگذره و من و بابا هر روز بیشتر از دیروز بهت وابسته میشیم و هر روز برای آیندت نقشه میریزیم .

امیر عباسم , عمرم , هستی مامان عاشقتم خیلی خیلی از خدا شاکرم که شما گل پسر و بهم داد تا زندگی قشنگ من و بابا علی رو قشنگتر کنی .

هیچ وقت یادت نره که من و بابا علی چقدر شما رو دوست داریم